Voortgang!

Het is u waarschijnlijk opgevallen, maar er is inderdaad enige vertraging opgetreden in de voortgang van Ferguut. Dat spijt mij zeer, maar er is wel een plausibele verklaring voor.

Ik heb namelijk een idioot half jaar achter de rug, waarvan ik - toen ik dit weblog in juni vorig jaar online zette - geen flauw vermoeden had.

Ik had toen verder niet veel omhanden en was werkelijk in de veronderstelling dat - mede door de gulle bijdragen van u allemaal - het werk aan Ferguut in een maand of vier/vijf wel afgerond had kunnen zijn, maar de werkelijkheid bleek veel weerbarstiger.

Behalve de twee boeken waar ik in een vorig bericht al over verteld heb, kwam er ook nog een godsdienstmethode met ruim 30 illustraties bij, plus een geweldig leuke klus, die ik absoluut niet kon weigeren. 

Die godsdienstopdracht kwam trouwens niet geheel onverwacht, omdat ik me daar een jaar of drie geleden al aan had gecommitteerd; daar kon ik niet onderuit en moest ik dus gewoon doen. 

Ook al komt iets dergelijks vrijwel nooit op mijn pad, het was zeker niet oninteressant om te doen, omdat ik in veel gevallen een oplossing zocht in aansprekende voorbeelden uit de (christelijke) kunstgeschiedenis. 

naar het 12de eeuws timpaan boven het hoofdportaal van de abdijkerk van Conques

naar een 13de eeuws mozaïek in de San Marco van Venetië

De weegschaal hieronder is ontleend aan een ets van Dürer.

Gewogen en te licht bevonden

De andere klus kwam van de stadsarcheoloog van Vlaardingen. 

In 2008 had ik al eens eerder met hem samengewerkt (waarover u hier alles kunt lezen) en dit keer vroeg hij me of ik een serie van 12 illustraties  wilde maken, waarin ook nu weer de vroegste geschiedenis van de stad, met als belangrijkste gebeurtenis de slag van Vlaardingen in 1018, moest worden verbeeld. En dan ook weer in dezelfde stijl als de vorige keer, maar dan wat meer vereenvoudigd. Dit omdat de tekeningen van grote(re) afstand nog goed moesten kunnen worden onderscheiden. 

De bedoeling was namelijk dat de serie zou worden gemonteerd in een (door Royal Eijsbouts in Asten) nog te maken klok met een doorsnede van ongeveer 1.85 m. Deze klok was gepland ter hoogte van de eerste etage in de grote ontvangsthal van de nieuwbouw van het stadskantoor van Vlaardingen.

U zult begrijpen dat ik hier met groot plezier aan heb gewerkt.

Ziehier het resultaat en twee impressies van de toepassing.

De vroegste geschiedenis van Vlaardingen in 12 scènes

Op zaterdag 15 maart was hij voor het eerst te zien voor het publiek tijdens de open dag van het nieuwe stadskantoor. Ik ben zo vrij geweest om de foto's van de website van de Historische Vereniging Vlaardingen te "lenen". Met dank aan de fotograaf, die mij helaas onbekend is, omdat er geen naamsvermelding bij stond.

Ziedaar de oorzaken van de vertraging aan het werk aan Ferguut.

Maar er is ook goed nieuws. De laatste weken ben ik in de gelegenheid geweest om onbekommerd en ongestoord met Ferguut bezig te kunnen zijn, waardoor ik grote vorderingen heb kunnen maken. Sterker nog, alle illustraties die nog gemaakt moesten worden, zijn in ieder geval in opzet klaar. De initiaal is gerestaureerd, waarbij de ridder enigszins is aangepast aan het uiterlijk van mijn eigen Ferguut. 

De initiaal is uitgevoerd in aquarel en o/i-inkt. De blaadjes zijn opgehoogd met gesso en daarna verguld met bladgoud, evenals het kader rondom de letter en de achtergrond van de miniatuur zelf.

Verder ontbraken er nog een tiental hoofdstukopeningen en wat ander "strooigoed", die er nu ook allemaal in opzet zijn en waarvan ik alleen deze twee ijselijke dwergen laat zien. 

Een andere kleine illustratie is die van Heer Keye, terwijl hij met een gebroken been op een schild wordt weggevoerd na door Ferguut te zijn verslagen op het grote toernooi voor Cardoel.

Veel meer dan dit wil ik nu niet prijsgeven, misschien op een overzicht na van de drie grote platen die nog moeten worden uitgewerkt, t.w. het beleg en ontzet van Rikenstene, het grote toernooi voor Cardoel en de bruiloft.

Hoewel de oorspronkelijke planning van verschijnen in het voorjaar onhaalbaar blijkt te zijn,  ook omdat de uitwerking van de resterende illustraties nog wel enige tijd zal vergen, heb ik nu toch een helder beeld van de termijn. In overleg met de uitgever heb ik besloten om de verschijningsdatum over de zomervakantie heen te tillen en te mikken op de kinderboekenweek en/of Sinterklaas en Kerst. Over 2 weken is er weer een bijeenkomst bij de uitgeverij, waarbij we o.a. hierover uitgebreid van gedachten zullen wisselen. Ik hoop dat dit u niet al te zeer teleurstelt, maar liever neem ik meer tijd om het werk met aandacht en precisie af te maken dan om het snel af te raffelen. Dat zou ik niet voor mijn rekening willen nemen. 

En wie weet wordt er dan ook gesproken over die zo gewenste luxe editie.

Nee, dit is geen foto van deze editie, maar een digitale mock-up/beeldbewerking, gemaakt door Daan van Paridon. Maar het ziet er wel zeer verleidelijk uit, als je het mij vraagt.

En tot slot van deze aflevering iets geheel anders. Mijn vorige bericht sloot ik af met de belofte dat ik de volgende keer iets zou vertellen over een andere vorm van inspiratie die mijn Ferguut veroorzaakt. Bij deze dan.

Het is al een tijdje geleden, eigenlijk al toen het weblog nog niet eens zo lang in de lucht was, maar op een goede dag bracht de post een pakketje met de volgende inhoud.

Paul Toxopeus is een buitengewoon aardige vent die ik een paar jaar geleden heb leren kennen via een ander weblog dat ik bijhield, n.l. over mijn tijd als illustrator voor het Land van Ooit. Paul bleek een groot fan te zijn van Ooit, zozeer zelfs dat hij besloot het hele park in lego na te bouwen. Een waarachtig wonderbaarlijk en indrukwekkend project!! Uitgebreid te bekijken op zijn eigen website en Facebookpagina.

Vanzelfsprekend was ik zeer verguld met dit cadeautje en sindsdien staat LegoFerguut me voortdurend en gestreng, in mijn boekenkast, naast mijn computer,  te herinneren aan het feit dat ik toch vooral niet moet treuzelen met het voltooien van zijn boek.  

Maar dit is nog niet alles, want onze LegoFerguut figureert inmiddels steevast in de wereld die Paul aan het realiseren is.

Een van de Ooitse deelprojecten - naast vele andere - die Paul inmiddels in lego heeft gerealiseerd is het toernooiveld van Ooit. Hij heeft deze uitgevoerd naar analogie van mijn illustratie voor het eerste prentenboek dat ik voor Ooit gemaakt heb, n.l. Ridder Graniet. Hieronder de spread uit het boek en de versie in lego van Paul. 

En in dit veld nu heeft Ferguut een permanent verblijf gevonden. Is het niet geweldig?